مضرات فست فشن
آیا میدانید فست فشن چست ؟ لطفا قبلا از خواندن مقاله مضرات فست فشن مقاله قبل را بخوانید و با اصطلاح فست فشن بیشتر آشنا شوید .
صنعت مد و فشن در ۲۰ سال گذشته تغییرات زیادی را به خود دیده است. در گذشته، هر چند وقت یکبار برای هر فصل شاهد رواج یافتن مد و سبک خاصی از پوشش و استایل بودیم. اما در دو دهه اخیر با پدیده تازهای رو به رو هستیم که اصطلاحا به آن فست فشن (fast fashion) یا مد سریع میگویند. فست فشن یعنی تغییر سریع روند مد و روی کار آمدن مداوم مدلهای جدید که ثروت هنگفتی را به جیب کارخانهها و شرکتهای بزرگ تولید لباسی مانند زارا (Zara) سرازیر میکند.
ریشه شکلگیری فست فشن
قبل از دهه ۱۸۰۰ میلادی، سرعت و روند حرکت دنیای مُد کند بود. شرکتها و برندهای تولید لباس باید مواد و پارچههای تولید را خودشان تهیه میکردند. برای مثال، اگر قصد تولید لباسهایی چرمی یا پشمی داشتند باید خودشان دست به کار میشدند و این مواد و پارچهها را تهیه میکردند. اما انقلاب صنعتی همه چیز را دگرگون کرد. با وجود ابزارهای تولید دیگر طراحی، دوخت و روانه بازار کردن لباسهای گوناگون به سختی گذشتهها نبود.
اوج برندهای فست فشن
در اواخر دهه ۹۰ میلادی و اوایل سالهای ۲۰۰۰ و بعد از آن، فست فشن به رهبری شرکتهایی مانند زارا اوج گرفتند. شیوه کار شرکتهای مذکور به این شکل بود که با الهام از لباس و استایل افراد مشهور و مانکنهای خانههای مد دنیا، لباسهایی ارزان را سریع روانه بازار میکردند و در حجمی وسیع به دست خریداران میرساندند. مد خیلی زود تغییر میکرد و به طرز شگفتانگیزی میان همه افراد دنیا گسترش مییافت.
برای دیدن برندهای فست فشن کلیک کنید .
مضرات فست فشن چیست؟
اثرات منفی فست فشن بر دنیا بسیار بیشتر از آن است که فکر میکنید. موضوع فقط ترویج مصرفگرایی میان جوامع نیست بلکه پای محیط زیست، ایجاد آلودگیهای مختلف، استثمار کارگران و … هم در میان است. در این صنعت از مواد ارزان و بیکیفیتی استفاده میشود که در آنها از رنگهای سرطانزا بهره میبرند.
آلودگی آب و هوا
این مواد نامرغوب به طبیعت بازمیگردند و آلودگیهای جدی برای آب و هوا به وجود میآورند. مثلا نایلون و مواد پلاستیکی که از مواد اصلی تولید پارچه لباسهای صنعت فست فشن است از سوختهای فسیلی تهیه میشود. این سوختها باعث افزایش گازهای گلخانهای و آلودگی آبها و زمینهای کشاورزی میشوند.
استثمار کارگران
استثمار کارگران در کشورهای فقیر و توسعهنیافته هم یکی دیگر از موارد منفی و عواقب وجود مد سریع در دنیای امروز است. کارگرانی که برای برندها و شرکتهای معروف در این زمینه کار میکنند، دستمزد بسیار اندکی دارند و در محیطهایی مشغول به فعالیت هستند که از نظر ایمنی و رفاهی زیر حد استاندارد است. به نظر میرسد که میتوان مد سریع یا همان فست فشن را یکی از مصادیق بردهداری در عصر حاضر دانست.
صنعت پوشاک بزرگترین صنعت آلوده جهان
صنعت پوشاک ۱۰٪ از نشر کربن جهانی را تشکیل میدهد و بعد از نفت، بزرگترین صنعت تولید آلودگی در جهان است.یکی از پارچه های رایج مورد استفاده در این تولیدات، پلی استر است. از پلی استر به دلیل قیمت پایین و تنوع پذیری و خاصیت ضدچروک استفاده میشود.پلی استر از فیبرهای مصنوعی پایه نفتی ساخته میشوند و سالانه بالای ۷۰ ملیون بشکهی نفت برای تولید این پارچه مورد نیاز هست.پلی استرها نه تنها جزء منابع غیر قابل تجزیه و مضر برای محیط زیست هستند (بعد از تمام شدن عمرشان ۲۰۰ سال طول میکشد تا تجزیه شوند) ،بلکه در تماس با بدن باعث ایجاد بیماری های پوستی ، ابتلا به امراض ریوی و حتی سرطانها میشوند.وقتی لباسی با متریال مصنوعی شسته میشود طی فرایند شستشو پلاستیک، میکروفایبر آزاد میشود و این مواد در آب باقی میماند و در نهایت هم به آب دریا میریزند.
تاثیر روی زندگی موجودات زیر دریایی
زندگی موجودات زیر دریایی که جمعیت زیادی از آنها در نهایت غذای انسان هستند به خطر میافتد.طبق آخرین تحقیقات از دانشگاه plymouth به ازای هر ۱۳ پوند لباس با متریال پلاستیکی در فرایند شستشوی ماشینی ۷۰۰،۰۰۰ رشته ی نازک پلاستیکی آزاد میشود که به طبیعت میرود.سایر تحقیقات نشان میدهد که ماهیها، سم شیمیایی میکروپلاستیکها را جذب میکند و زمانی که در مرحلهی شدید گرسنگی هستند پلاستیک را به عنوان غذا شناسایی میکنند.در بعضی موارد میکروپلاستیکها جلوی رشد ماهیها را تا قبل از اینکه به سن باروری برسند میگیرندو در اکثر موارد باعث مرگ جمعیتی ماهیها میشوند.البته نه تنها ماهیها ، بلکه بر روی اسپرم نهنگها و لاک پشتها هم تاثیر گذار هستند و در نهایت همهی ما به عنوان مصرف کننده و تولید کنندهی این کالاها در کشتن و آسیب زندگی موجودات زیر اقیانوسها سهیم هستیم.
میزان هدر رفت آب برای تولید هر لباس
پنبه به عنوان پرکاربردترین متریال برای تولید پارچه در جهان است. برای تولید پنبه آب و سم شیمیایی خیلی زیادی استفاده میشود ، که میتوان گفت به هردو ایراداتی وارد است . در بررسی فقط ۲/۵ درصد از زمین های کشاورزی تولید پنبه و ۱۶٪ از آفتکشهای جهان استفاده میشود و اگر بخواهیم عمیقتر به همین یک جمله فکر کنیم حتما کارگران و کشاورزانی که مستقیم در معرض این سموم هستند جلب توجه خواهند کرد. برای تولید هر ۱ کیلو پنبه ۲۰،۰۰۰ لیتر آب مورد نیاز است. به طور مثال برای تولید یک شلوار جین حدود ۷۰۰۰ لیتر آب استفاده میشود .این میزان معادل مصرف شخصی یک فرد طی ۵-۶ سال است!
مراقب کره زمین باشیم…
در نهایت زمین و تمام انرژی های موجود در آن یک منبع محدود هستند؛ با آگاهی نسبت به چیزی که میپوشیم و چیزی که میخوریم میتوانیم در حفظ آنها تاثیرگذار باشیم.
با انتخاب غلط از روی عدم آگاهی، آیندهی فرزندان و کره زمینمان را به کام بازی باخت-باخت مصرفگرایی نبریم!
به عنوان یک فرد دغدغهمند و دوستدار محیط زیست چهکاری میتوانیم انجام دهیم؟
- استفاده مجدد از یک لباس قدیمی با انجام تغییرات
- ریسایکل ،به معنی تولید یک محصول جدید از چیزی که به نظر میرسد عمر مفیدش تمام شده است.